دشت آزو و روستای نوا

 

دلتان می‌خواهد یکی از قشنگترین مناظراز دماوند را تماشا کنید؟ پیشنهاد من رفتن به روستای نوا و دشت آزو است. روستای نوا در 85 کیلومتری آمل و در جاده هراز قرار دارد و از توابع شهرستان لاریجان است. کوهنوردان بسیاری از مسیر دشت آزو به سمت قله معروفی به نام پاشوره می روند. این دشت در بهار فوق‌العاده زیباست و که در این فصل شاهد طبیعت سبز به همراه گلهای زیبای زرد و قرمز در منطقه خواهید بود.

چگونه برویم:

 از تهران به سمت رودهن و جاده هراز بروید. بعد از سه راهی رینه و کمی جلوتر از رستوران معروف سالاری دست راست خروجی وجود دارد که شما را به سمت روستای نوا خواهد برد. در ابتدای مسیر تابلوی روستای کندلو دیده می شود. پس از طی حدود 5 کیلومتر در ابتدای روستای نوا به یک کارخانه آب معدنی میرسید که بهتر است ماشین را در همان حوالی پارک کنید و در مسیر پیاده روی قرار گیرید. مسیر پیاده روی در امتداد رودخانه و درست از پشت کارخانه شروع می‌شود. در مسیر کوهپیمایی تا دشت، هیچ امکانات سوپرمارکت یا سرویس بهداشتی وجود ندارد و بهتر است در رینه خریدهای خود را انجام دهید. مسیر شیب ملایمی دارد و در چند نقطه زمین مسطح جهت اطراق یا حتی شب مانی هم هست. از زیبایی منطقه بگویم که اگر شانس با شما یار باشد و ابری روی دماوند نباشد هر لحظه با ارتفاع گرفتن در این منطقه دورنمای دماوند زیبا را پشت سر خود خواهید داشت.

 

به دشت که برسید ویوی بسیار زیبایی از دماوند را خواهید. اگر آهسته و پیوسته در مسیر حرکت کنید پس از حدود یک ساعت و نیم به دشت میرسید. فاصله روستا تا تهران 120 کیلومتر است و به راحتی می‌توانید برای یک برنامه یک روزه برنامه ریزی کنید. برای شب مانی توجه داشته باشید که در ارتفاعات دمای هوا متغیر است و ممکن است در بهار شبهای سردی داشته باشد و از طرفی امکان بارندگی زیاد است. پس بهتر است با تجهیزات کامل به این منطقه بروید.

 کی برویم:

 در خرداد ماه که به نظرم بهترین فصل گردشگری در این منطقه است پر از گلهای زیبای زرد رنگ است و در تیر ماه می توانید در کنار جویبارهای دشت انواع گیاهان دارویی و پونه را پیدا کنید. به دلیل ارتفاع بالا زمستانها مسیر پر برف و صعب العبور است و ترجیحا بهتر است از اواخر بهار تا اواسط پاییز به این منطقه رفت. برای شب مانی و اطراق بالاتر از دشت آزو کلبه معروفی وجود دارد که معمولا کوهنوردانی که به قله می روند شب را در آنجا سر میکنند. البته با داشتن امکانات شب مانی و چادر می‌توان در خود دشت اطراق کرد. اطراف دشت هم پر از جوی های روان و چشمه جهت آب آشامیدنی است. البته در استفاده از این آبها باید دقت کرد که در مسیر گوسفند سرایی نباشند. کیفیت بالای آب آشامیدنی در منطقه باعث تاسیس کارخانه آب معدنی در این منطقه شده است. سعی کنید در عبور از مسیرهای محلی و روستاها از پوشش مناسب برخوردار باشید و در نهایت زباله های خود را پایین آورده و در سطل زباله بیندازید.

نقشه مسیر از تهران تا دشت آزو